Tytuł „Budowa Roku 2020” (nagroda I stopnia) 
Obiekty przebudowane i rewitalizowane (Grupa VI)

Centrum komunikacyjne wraz z systemem informacji dla pasażerów
w Kielcach przy ul. Czarnowskiej 12

Inwestor: Gmina Kielce reprezentowana przez Zarząd Transportu Miejskiego w Kielcach
Generalny wykonawca: Budimex SA, Warszawa
Jednostka projektowa: Marcin Kamiński, Bartosz Bojarowicz Architekci s.c., Kielce
Kierownik budowy: mgr inż. Tomasz Łoziński
Inspektorzy nadzoru: mgr inż. Mirosław Borowski (rezydent, branża drogowa),
inż. Stefan Świerk (branża konstrukcyjno-budowlana), inż. Sebastian Dębosz (branża sanitarna),
inż. Jacek Rybczyński (branża elektryczna), mgr inż. Marcin Chabinka (branża drogowa)
Główni projektanci: mgr inż. arch. Bartosz Bojarowicz (architektura),
mgr inż. Marcin Nosek (konstrukcja)

Budowę do konkursu zgłosił generalny wykonawca.

  

Centrum Komunikacyjne w Kielcach to symboliczna i ważna inwestycja infrastrukturalna dla miasta oraz regionu, która przyczyni się do zwiększenia komfortu podróżujących. W połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku dworzec był powszechnie uznawany za jeden z najnowocześniejszych i tego rodzaju obiektów w Europie. Pierwotna koncepcja komunikacyjna wdrożona do realizacji w latach siedemdziesiątych polegała na wprowadzeniu jednokierunkowego ruchu kołowego po okręgu, w którego środku znajduje się budynek dworca, a pasażerowie w żadnym miejscu nie przecinali dróg autobusów. Jest to rozwiązanie bezpieczne i bezkolizyjne. Koncepcja budynku dworca zakładała powstanie możliwie najczytelniejszego układu powiązań funkcjonalnych. W budynku wykonano nowe klatki schodowe z poziomu najniższego na poziom peronów, zamontowano schody ruchome oraz windę, jednocześnie powiększając otwór na schody. Wykonano również dodatkowe otwory w elewacji w celu lepszego doświetlenia dworca. Zamontowany został również nowoczesny system informacji pasażerskiej za pomocą monitorów i wielko powierzchniowych wyświetlaczy. Konstrukcja budynku dworca pozostała niezmieniona. Budynek jest posadowiony na palach, a charakterystyczna kopuła dachu nie jest oparta na budynku, lecz na gruncie za pośrednictwem dźwigarów stalowych. Pokrycie dachu wykonano z blachy miedzianej. Jednym z najnowocześniejszych rozwiązań jest wbudowanie w elewację 120 przyciemniających się szyb elektrochromatycznych, każda o powierzchni około 9 m2. Importowano je ze Stanów Zjednoczonych. Szyby mogą się przyciemniać i rozjaśniać automatycznie lub na żądanie użytkownika według zastosowanego oprogramowania szwajcarskiej firmy technologicznej.

Powierzchnia zabudowy wynosi 1404,00 m2, powierzchnia użytkowa 3577,81 m2, a kubatura 18 225,00 m3. Całość prac wykonano w ciągu 24 miesięcy.